Амьдрах сайхан - №1

  Өнөөдөр 2010 оны 11 дүгээр сар 22ны өдөр, одоо шөнийн 2.35цаг болж байна. Яагаад ч юм нойр хулжчихлаа. Тэгээд зүгээр сэрүүн хэвтэж байхаар Бүжээ эгчийнхээ нээж өгсөн блог дээр анх удаагаа бие дааж юм бичээд оруулаад үзье, ер нь болох нуу үгүй юу гэж бодогдоод орноосоо босч ирээд бичиж сууна.

Нэг ийм шүлэг байдаг юмаа нэр нь юу билээ дээ байз?

            Өглөө болгон эртлэн босож Өндөр тэнгэрийг ширтэн харж бай
            Огторгуй хурмаст уужмын хутгаа оюун ухаанд тань хайрлах болноо
            Орой болгон нэгийг бодож одод ертөнцийг ширтэн харж бай
            Эндэгдэлгүй дэвжихийн учир тавилангаар эрдэнэт бөмбөлөг гийх болноо...
гэдэг бил үү дээ би бас сайн санахгүй байна. Намайг бага ангид сурдаг байхад л өглөө болгон энэ шүлэг радиогоор явж байдагсан, одоо харин явдаг юм болов уу сайн мэдэхгүй юм. Яагаад ч юм бэ би энэ шүлгэнд их дуртай, амандаа байнга уншдаг сан. Цаашаа үргэлжлэл нь зөндөө байдаг юмаа, би мартчихаад байна. Энэ шүлэгний нэр , зохиогч, үргэлжлэлийг нь мэддэг хүн байвал, үргэлжлүүлж өгөөрэй. Тэгвэл таньд би их баярланаа хэхэ. Миний блогийн анхны зочин хэн байх, хэн коммент эхлэж бичихийг би таашгүй. Гэхдээ ямартай ч таньд урьдчилаад МАШ ИХ БАЯРЛЛАА гэдгээ хэлье. Учир нь би блогчин болж ЧАДАХ УУ, ҮГҮЙ ЮУ гэдэг асуудал надад одоо тулгараад байна л даа. Хэрэв магадгүй та бүхнээс надад урам хайрлавал би сайн блогчин болохын төлөө зүтгэнээ, цаашид бичих сэдэв маань ч ерөнхийдөө толгойд ар араасаа орж ирээд л байна. Нарт орчлонд хүн болж төрөх гэдэг их хувь заяа байдаг, шуудай шар будааг зүүн дээр нэг бүрчлэн унагаахад 1ш нь л тогтож үлдсэнтэй адил их үнээр олддог гэдгийг би байнга санадаг болоод байгаа. Амьдрах үнэхээр сайхан шүү хүмүүс ээ. За байз унтах гээд оролдъё, нойр минь хүрдэг л байгаа даа...

МИНИЙ ХАЙРТАЙ ХАМТ ОЛОН

МИНИЙ ХАЙРЛАЖ, ХҮНДЛЭЖ, ХАРАМЛАЖ, ХАЛАМЖИЛЖ, ХАМГААЛЖ, ӨМГӨӨЛЖ ЯВДАГ, ЯВАХ ЁСТОЙ  ХАМТ ОЛОН

БУРХАН БАЙДАГ ЮМ - I

БУРХАН БАЙДАГ ЮМ БИЛЭЭ ШҮҮ ХҮМҮҮС ЭЭ!!! Итгэхгүй бол та үүнийг нэг уншаад үзээрэй...

Эрхэм уншигч таньд энэ сайхан гэрэлт нарны доорх гэгээлэг өдрийн мэндийг хүргье. Яагаад ч юм бэ Алтан нар бидэн дээр ав адилхан тусдаг, ав адилхан илчээ түгээдэг... гэдэг мөр аманд орж ирээд байх юм.

Нээрээ би ямар нэгэн шашинг сурталчилах гээгүй, хүн мунхруулах гээгүй юм шүү зүгээр л өөрт тохиолдсон наддаа бол маш айхтар сургамж, бодрол, ухаарал хайралсан 1 түүхийг бичих гэсэн юм шүү.
Надад энэ явдал маш их нөлөөлсөн учир би хэтэрхий их нуршчихлаа уучлаарай.
Яг 1 сарын өмнө ийм явдал тохиолдсон юм л даа. Бидний 4 найз хөдөө ажиллаж байгаад жил орчим уулзалдаагүй учир цагаан сараар нэгнийдээ нилээд ууж, ам халцгаагаад 6,7 дахь өдрийг ашиглаад гялс Булган аймаг руу анд явахаар болсон юм. Бид маш сайхан оюутан цагийн найз нар, дандаа л уулзаж учир ч бие биенийхээ алдаа дутагдал, ололт амжилтыг хэлэлцэж байдаг гэмгүй сайхан найз нар юм. Уг нь энэ жилийн хийморио үзэх гэж байгаа нь тэр. Архины дуудлагад өртсөн тэр гайт өдөр нь Билгийн тооллын Шинийн 5,6-ны өдөр байсан юм билээ. Монголчууд Шинийн 15 хүртэл ан гөрөө хийж болохгүй, амьтны амь тасалж болохгүй... гээд зөндөө айлдвар, сургааль байдгийг бид ерөнхийд нь мэддэг мөртлөө тэр өдөр хэн нь ч анзаараагүй байна лээ сүүлд бодоод байхад.

Бурхан жинхэнээсээ байдаг юм байна - II буюу 2010-11-01 Today is MY BEST DAY!!!

Cайн байцгаана уу. Та бүхэнд энэ сайхан өдрийн мэнд хүргье. Дээрх явдал болсноос хойш даруй 7-8 сар өнгөрчээ. Удаан холбогдоогүйд хүлцэл өчье. Гэхдээ ингэж удсанд учир байсанг та одоо миний бичих хэсгээс уншаад мэдэх болноо. Түүнээс хойш 2010 оны 7 дугаар сарын эхээр Э маань Солонгос руу явж хамгийн сайн эмнэлэгт нь үзүүлж дахин хагалгаанд орсон юм. Тэгээд Со эмч нар нь 1 жил орчимын хугацаанд мэдээ орно гэж хэлсэн юм билээ. Одоо би Говь Алтай аймагт ажиллаж байгаа юм л даа. Со-гоос ирэхэд нь уулзахад “Миний гар мэдээ мөд орохгүй юм шиг байнаа” гэж байсан юм. Тэгээд хөөрхий 2 гартай байсан хүн 1 гартай болоод юм хийх гэхээр аргагүй 1 гар нь дутагдаад их хэцүү юм билээ. Өмнө нь чаддаг байсан зүйлсээ чадахаа байгаад... уур нь ч заримдаа хүрдэг байх. Гэхдээ найз маань угийн сийрэг, сэргэлэн залуу болохоор тун удалгүй ажил төрөлөө хийж эхэлсэн бөгөөд, ажилчидаа ЧАНГА дуугаараа хашгирч командлаад явж байхыг нь харах сайхан л юм билээ. Үхээд боссон гэж бодохоор л, хайрлаад байдаг юм...